Ze is te koop. Na tien jaar genieten moet ik met pijn in het hart op zoek naar een liefdevolle nieuwe eigenaar. De belangrijkste reden is dat ik voor mantelzorg/ouders een 'betere' auto nodig heb (5-deurs, meer dan twee zitplaatsen). Ik heb geen geld en geen plaats voor twee auto's. Bovendien zou ze dan vooral stilstaan en dat is niet goed. Dus ik zoek een liefhebber!
Zie autowereld

Ik ben nog nooit geweest en twijfel ieder jaar. Ben niet zo van de clubs en meetings. Maar ik zet 'm weer in de agenda, wie weet!

Heel benieuwd hoe die er in het echt uitziet! Op je handen (en in je haar etc.) was het in ieder geval een mooie kleur  ;D

plaatje

Dat ben ik dus, die eigenaresse. Tegen de tijd dat ik uitvind hoe ik hier plaatjes kan posten zal ik dat meteen doen (bij dezen meteen een poging).

Deze AK/AP250 is gerestaureerd door mijn broer. Hij heeft hem in 2009 gekocht van iemand die hem in delen in zijn garage had liggen en het niet meer zag zitten. Eerst helemaal terug tot auto gebouwd, geregistreerd, en daarna weer helemaal uit elkaar en schroefje voor palletje terug in nieuwstaat gebracht. Mijn broer is nogal een perfectionist (gelukkig). Eerder restaureerde hij al een Charleston en een ID19 (voor eigen gebruik), inmiddels gaat hij vreemd met een T2-busje.
Dit is mijn eerste auto. Nee, niet mijn eerste eend, mijn eerste auto. Ik hou niet van auto's. Wel van eenden! Wilde altijd al een besteleend. Dus toen mijn broer aan dit project begon, was de deal snel gemaakt: hij de uitvoering, ik de 'mecenas'. Inmiddels rijd ik er ruim twee jaar in, heb er nog een nieuwe motor ingelegd en leer gaandeweg de basics van het sleutelen.
De kleur is trouwens echt groen. Mamba green, om precies te zijn (originele Opel-kleur - ssst). Het mag wel een beetje knallen van mij, en alle originele kleuren uit (ongeveer) 1976 vond ik te laf (pastel dit, zacht-dat).

Het besteleendenweekend staat in mijn agenda!